Перевод: с польского на русский

с русского на польский

na końcu ulicy

  • 1 koniec

    сущ.
    • верхушка
    • вершина
    • выдох
    • выдыхание
    • завершение
    • заключение
    • истечение
    • конец
    • концовка
    • кончик
    • кончина
    • край
    • крайность
    • наконечник
    • оконечность
    • окончание
    • острие
    • очередь
    • прекращение
    • решка
    • хвост
    • цель
    • часть
    * * *
    ♂, Р. końca конец;
    na końcu ulicy в конце улицы; dobiegać końca, mieć się ku końcowi подходить к концу; na końcu świata на краю света; ● do końca świata до скончания века;

    w końcu, na \koniec наконец; в конце концов; ledwie wiązać \koniec z końcem еле сводить концы с концами

    * * *
    м, Р końca
    коне́ц

    na końcu ulicy — в конце́ у́лицы

    dobiegać końca, mieć się ku końcowi — подходи́ть к концу́

    na końcu świata — на краю́ све́та

    - w końcu
    - na koniec

    Słownik polsko-rosyjski > koniec

  • 2 przy

    предл.
    • в
    • вопреки
    • для
    • за
    • из
    • к
    • на
    • об
    • обо
    • от
    • при
    • про
    • против
    • с
    * * *
    предлог. с П 1. при; у;

    \przy oknie у окна; mieszkać \przy rodzicach жить у родителей (с родителями); \przy domu возле дома;

    2. при; в; под;

    \przy pomocy при помощи, с помощью; \przy świadkach при свидетелях; zostać \przy życiu остаться в живых; \przy dźwiękach orkiestry под звуки оркестра;

    3. в; за;

    \przy kolacji, obiedzie за ужином, обедом; \przy końcu zimy в конце зимы;

    4. на, по;

    \przy ulicy Małej на (по) улице Малой;

    5. к;

    głowa \przy głowie голова к голове; ramię \przy ramieniu плечо(♂)к плечу

    * * *
    1) при; у

    przy oknie — у окна́

    mieszkać przy rodzicach — жить у роди́телей (с роди́телями)

    przy domu — во́зле до́ма

    2) при; в; под

    przy pomocy — при по́мощи, с по́мощью

    przy świadkach — при свиде́телях

    zostać przy życiu — оста́ться в живы́х

    przy dźwiękach orkiestry — под зву́ки орке́стра

    3) в; за

    przy kolacji, obiedzie — за у́жином, обе́дом

    przy końcu zimy — в конце́ зимы́

    4) на, по

    przy ulicy Małejна (по) у́лице Ма́лой

    5) к

    głowa przy głowie — голова́ к голове́

    ramię przy ramieniu — плечо́(м) к плечу́

    Słownik polsko-rosyjski > przy

См. также в других словарях:

  • koniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • dziad — 1. pot. Dziada z babą (tu tylko) brakuje «gdzieś panuje nieporządek, ponieważ czegoś jest zbyt dużo»: (...) jakie głupstwa zalęgły mi się w moim własnym artykule! W tej drukarni to już dziada z babą tylko brakuje, jeśli mogą dziać się takie… …   Słownik frazeologiczny

  • róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… …   Słownik języka polskiego

  • zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… …   Słownik języka polskiego

  • znak — m III, D. u, N. znakkiem; lm M. i 1. «to co ma poinformować o czymś przez wywołanie określonych skojarzeń (odruchów warunkowych)» Wymieniać znaki porozumiewawcze. Dać znak gestem, spojrzeniem. Robić coś na dany znak. ∆ Znaki diakrytyczne «znaki… …   Słownik języka polskiego

  • odchodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, odchodzićdzę, odchodzićdzi, odchodzićchodź {{/stl 8}}– odejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, odchodzićjdę, odchodzićjdzie, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»